Τι τρώμε; Μαστίχα

Οι πρoτες αναφορές γύρω από το μαστιχόδενδρο και τη μαστίχα Χίου εντοπίζονται στην αρχαιότητα και ουσιαστικά προέρχονται από τον Ηρόδοτο (484-420 π.Χ.), ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στην αρχαία Ελλάδα μασούσαν το αποξηραμένο ρητινώδες υγρό που ρέει από το φλοιό του μαστιχόδενδρου.
Λόγω της ισχυρής αντιφλεγμωνόδους δράσης του ελεανολικού και ολεανολικού οξέος (3-οξοτριτερπένιο), η μαστίχα δρα επουλωτικά λύοντας τις φλεγμονές συγκεκριμένων οργάνων ξεκινώντας από περιοδοντίτιδες, οισοφαγίτιδες, γαστρίτιδες, δωδεκαδακτυλικό έλκος μέχρι τις κολίτιδες και τις αιμορροΐδες. Επίσης αποτρέπει τη στασιμότητα στις περιοχές αυτές εμποδίζοντας την εμφάνιση συμπτωμάτων όπως δυσπεψία ή τυμπανισμό. Επιπρόσθετα, η πέψη διευκολύνεται από την αντανακλαστική έκκριση σιέλου και γαστρικού υγρού κατά το μάσημα της μαστίχας. Είναι γεγονός πως η μαστίχα χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για την αποσκλήρυνση όγκων στον πρωκτό, στο στήθος, στο ήπαρ, στις παρωτίδες, στη σπλήνα, στο στομάχι, στο έντερο και στον οισοφάγο, ακόμα και για διάρροιες των παιδιών. Επιπρόσθετα, θεωρείται αναλγητικό, αντιβηχικό, ορεξιογόνο, αφροδισιακό, στυπτικό, ερυθροποιητικό, διουρητικό, αποχρεμπτικό και αιμοστατικό.

Η μαστίχα μνημονεύεται ως το παραδοσιακό αντίδοτο έναντι αποστημάτων, ακμής, καρκίνου, έλκους και καρκινωμάτων, κακοήθους φλύκταινας, καρδιοδυνίας, κονδυλώματος, ατονίας, ουλίτιδας, δυσοσμίας του στόματος, λευκόρροιας, μαστίτιδας, φυμάτων και αθηροσκλήρωσης. 

 Πρόσφατες μελέτες ιατρών του πανεπιστημίου του Νόττιγχαμ αναφέρουν ότι ακόμα και σε ελάχιστες δόσεις (1 mg ημέρα για 2 εβδομάδες), η μαστίχα μπορεί να θεραπεύσει το πεπτικό έλκος για το οποίο ευθύνεται το βακτήριο Helicobacter Pylori, λόγω της αντιμικροβιακής της δράσης, ενώ σημαντική είναι και η επίδρασή της στη λειτουργία του ήπατος, καθώς ενεργοποιεί την αποτοξινωτική του δραστηριότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, απορροφάται η χοληστερόλη, της οποίας η συγκέντρωση στο αίμα μειώνεται, με συνέπεια την ελάττωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων. Ακόμα, αναφέρονται και διουρητικές ιδιότητες, ενώ σημαντική είναι και η αναστολή της σύνθεσης λευκοτριενίων από τη δράση της μαστίχας. Άλλη σύγχρονη επιστημονική έρευνα που οδήγησε στην απομόνωση και ταυτοποίηση του ουρσολικού και ολεανολικού οξέος, αποκάλυψε και επιβεβαίωσε ότι πολλές από τις φαρμακευτικές δράσεις της μαστίχας, όπως η αντικαρκινική, ηπατοπροστατευτική, αντιφλεγμονώδης, αντιελκώδης, αντιμικροβιακή (έναντι πλήθους παθογόνων μικροοργανισμών όπως σταφυλόκοκκων και σαλμονέλας).
H μαστίχα χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική ως πρόσθετη ύλη στην παρασκευή μεγάλου αριθμού γλυκών, ζαχαρωτών και αρωματικών αρτοσκευασμάτων, ενώ στη μαγειρική προσδίδει διακριτικό άρωμα στο κρέας, το τυρί ή και ως μπαχαρικό. Στην ποτοποιία, χρησιμεύει στην παρασκευή λικέρ και ούζου, καθώς με την προσθήκη μαστίχας το ποτό αποκτά το άρωμά της και περιορίζεται η βλαπτική δράση της αλκοόλης. Τέλος, η μαστίχα αποτελεί ιδανικό συντηρητικό τροφίμων, καθώς εμποδίζει την ανάπτυξη βλαβερών μικροοργανισμών σε αυτά, όπως Salmonella enteritidis, Staphylococcus aureus, Pseudomonas fragi, Candida albicans κ.α..

Τι τρώμε; Μπάμιες

Οι μπάμιες αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης C , διαιτητικών ινών και κάποιων βιταμινών του συμπλέγματος Β, όπως το φυλλικό οξύ, η πυριδοξίνη (Β 6 ) και η θειαμίνη (Β 1 ). Περιέχουν, επίσης, γλουταθειόνη και μικρή ποσότητα καροτενοειδών: β-καροτενίου, λουτεΐνης και ζεαξανθίνης. Όπως και άλλα τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C , οι μπάμιες μπορεί να παρουσιάζουν αντι φλεγμονώδη δράση, συμβάλλοντας στην ανακούφιση συμπτωμάτων από καταστάσεις που εμπλέκουν φλεγμονή, όπως το άσθμα, η οστεοαρθίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Επίσης, μικρές ελλείψεις της βιταμίνης C έχουν σχετισθεί με την εμφάνιση μελανιών στο δέρμα. Επίσης, δίαιτες υψηλές σε φυλλικό οξύ, β-καροτένιο και βιταμίνη C μειώνουν την ομοκυστεΐνη, ουσία της οποίας η συσσώρευση προκαλεί βλάβες στα αγγεία και αυξάνει τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδιο (μελέτη δημοσιευμένη στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Nutrition το 2000). Η ευεργετική επίδραση που έχουν οι μπάμιες σε αυτόν τον τομέα προέρχεται και από τις διαιτητικές ίνες που περιέχουν, οι οποίες συμβάλλουν στη μείωση της ολικής και της LDL -χοληστερόλης, στον έλεγχο του σακχάρου του αίματος, αλλά και στην καλή λειτουργία και υγεία του εντέρου. Οι μπάμιες έχουν, επίσης, υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Β 6 , η οποία συμμετέχει σε περισσότερες από 100 ενζυμικές αντιδράσεις του οργανισμού. Έτσι, εμπλέκεται στη σύνθεση των πρωτεϊνών, των λιπιδίων των κυτταρικών μεμβρανών, του γενετικού υλικού και της αίμης, αλλά και πολλών νευροδιαβιβαστών, ουσιών απαραίτητων για τη μετάδοση μηνυμάτων από το ένα νεύρο στο άλλο. Η βιταμίνη Β 6 παίζει σημαντικό ρόλο και στην προστασία από καρκινογενέσεις, μέσω της μεθυλίωσης, μιας χημικής διαδικασίας κατά την οποία μεθυλικές ομάδες μεταφέρονται από το ένα μόριο στο άλλο. Με την αντίδραση αυτή μπορεί ένα ανενεργό γονίδιο να μετατραπεί σε ενεργό και το αντίστροφο, και τοξικές ουσίες να καταστούν λιγότερο τοξικές. Μέσα από την ίδια διαδικασία, μειώνεται και η βλαπτική δράση της ομοκυστεΐνης, η συγκέντρωση της οποίας μπορεί άμεσα να βλάψει τα τοιχώματα των αγγείων και να προάγει την αθηροσκλήρυνση.Οι μπάμιες θεωρούνται καλή πηγή γλουταθειόνης, μιας πρωτεΐνης με αντιοξειδωτική δράση, η οποία έχει συσχετισθεί με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του στόματος και του λάρυγγα. Τέλος, παρόλο που το πεδίο δεν είναι ξεκάθαρο, υπάρχουν θετικά στοιχεία ότι η κατανάλωση β-καροτενίου μπορεί να συσχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο για καταρράκτη ή κάποιες εκφυλιστικές νόσους των ματιών, οπότε οι μπάμιες μπορεί να συνεισφέρουν κάποια ποσότητα β-καροτενίου στη δίαιτα.  
Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέχω όταν καταναλώνω μπάμιες; !!! Οι μπάμιες ανήκουν σε ένα μικρό αριθμό τροφίμων που περιέχουν οξαλικά οξέα, ουσίες που βρίσκονται φυσιολογικά σε φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς. Όταν τα οξαλικά οξέα συγκεντρωθούν σε μεγάλες ποσότητες στα υγρά του οργανισμού, κρυσταλλοποιούνται και προκαλούν διαταραχές στην υγεία. Για αυτό, άτομα με προβλήματα στους νεφρούς ή τη χοληδόχο κύστη ίσως θέλουν να αποφύγουν την κατανάλωσή τους, όπως και άτομα που θέλουν να αυξήσουν την πρόσληψη ασβεστίου, επειδή τα οξαλικά μειώνουν την απορρόφησή του.
 *Οι Αιγύπτιοι ήταν οι πρώτοι που καλλιέργησαν τη μπάμια (Abelmoschus esculentus) γύρω στο 12 ο αιώνα π.Χ. στην περιοχή του Νείλου. Από εκεί πέρασε στη λεκάνη της Μεσογείου, τα Βαλκάνια και τις Ινδίες. Στη Βόρειο Αμερική εισήχθη με το εμπόριο των σκλάβων το 17 ο αι. μ.Χ. Οι σπόροι της μπάμιας χρησιμοποιούνταν, και χρησιμοποιούνται ακόμη σε κάποιες περιοχές, ως υποκατάστατο του καφέ.
 Περισσότερα www.barbastathis.com

Τι τρωμε; Αρακας

Αρκετοί αποφεύγουμε τον αρακά εξαιτίας της σχετικά υψηλής θερμιδικής του αξίας. Μάλλον όμως αγνοούμε ότι μπορεί να προστατέψει τα κύτταρά μας από τη φθορά του χρόνου. Είναι μια από τις καλύτερες πηγές πρωτεϊνών και υδατανθράκων ενώ περιέχει κάλιο, φώσφορο (σημαντικό για την καλή λειτουργία της καρδιάς και του νευρικού συστήματος), καροτίνη (προστατεύει από τις ελεύθερες ρίζες) και φυτικές ίνες απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία του εντέρου. Ο αρακάς περιέχει επίσης βιταμίνες του συμπλέγματος Β και βιταμίνη C, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο αλλά και αντιοξειδωτικές φλαβόνες, που προστατεύουν τα κύτταρα από την υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία, καταπολεμούν τις φλεγμονές, ελαττώνουν τον κίνδυνο θρομβώσεων και βοηθούν στην εξουδετέρωση ιών και καρκινογόνων ουσιών.
*Ο αρακάς όταν είναι φρέσκος πρέπει να καταναλώνεται μέσα σε 24 ώρες από τη συγκομιδή του, διαφορετικά χάνει το 20% των θρεπτικών συστατικών του. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να προτιμάμε τον κατεψυγμένο, ο οποίος ψύχεται μέσα σε 3-4 ώρες μετά τη συγκομιδή.
*Η κατανάλωση αρακά συστήνεται ιδιαίτερα σε άτομα με αυξημένη αρτηριακή πίεση και υψηλά επίπεδα χοληστερόλης αλλά και σε αυτούς που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.
*Τα λαδερά φαγητά όπως ο αρακάς αν τα συνοδέψετε με λίγη φέτα αποτελούν ένα ισορροπημένο γεύμα.
*Για ακόμη καλύτερη απορρόφηση των συστατικών του αρακά από τον οργανισμό μας μπορούμε να προσθέτουμε κατά το μαγείρεμα μυρωδικά πλούσια σε αντιοξειδωτικά όπως άνηθο, μαϊντανό, φρέσκο κρεμμυδάκι ή λίγο λεμόνι στο σερβίρισμα.
Αντενδείξεις
Ο αρακάς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, κάλιο και φώσφορο, γι’ αυτό δεν συνιστάται σε νεφροπαθείς και διαβητικούς αλλά και σε όλους όσοι έχουν ανεβασμένα επίπεδα ουρικού οξέος.

Πηγή www.myworld.gr

*Ο χυμός του αρακά βοηθά τη μεμβράνη του εντέρου.

Τι τρώμε; Μήλο

Το ονόμασαν καρπό της αμαρτίας . Στην αρχαιότητα πολλοί λαοί το θεωρούσαν σύμβολο της αθανασίας. Οι Έλληνες και πολλοί άλλοι λαοί χρησιμοποιούν την παροιμία " Ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα".

ο μήλο είναι πλούσιο σε βιταμίνες, διαιτητικές ίνες, μεταλλικά στοιχεία. Περιέχει ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, κάλιο, βιταμίνη C, βιταμίνη A, φολικό οξύ, βιοτίνη, μηλικό οξύ. Πρέπει να τρώγεται με τη φλούδα, αφού προηγουμένως έχει πλυθεί πολύ καλά. H φλούδα του μήλου περιέχει πολλές βιταμίνες και αδιάλυτες ίνες, οι οποίες βοηθούν στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

Το μήλο τονώνει τον οργανισμό και έχει εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες. Συγκεκριμένα, ένα μέτριο μήλο περιέχει μεταλλικά στοιχεία τα οποία ενισχύουν τα οστά και προστατεύουν από την οστεοπόρωση. Επίσης, βοηθά στη μείωση της «κακής» χοληστερίνης (LDL) και στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθά στην πέψη, διεγείροντας την πεπτική λειτουργία. Οι φυτικές ίνες που περιέχει βοηθούν στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα, γι αυτό και κάνει καλό και σε όσους πάσχουν από διαβήτη. Επιπρόσθετα, προστατεύει από τη νόσο Aλτσχάιμερ, καθώς επίσης λόγω των ισχυρών αντιοξειδωτικών που περιέχει, έχει αντικαρκινική δράση.

Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο Cornell της Nέας Yόρκης βρήκαν ότι η χημική ουσία quercetin που είναι άφθονη στα μήλα έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση σε κύτταρα του εγκεφάλου.

Τι τρώμε; Μαρούλι

Το μαρούλι περιέχει σημαντικές ποσότητες καροτενοειδών (α- και β-καροτένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη). Επιδημιολογικές έρευνες σε όλο τον κόσμο συσχέτισαν την υψηλή διαιτητική πρόσληψη αυτών των καροτενοειδών με μειωμένα επεισόδια καρκίνων του πνεύμονα, μαστού, τραχήλου, δέρματος και στομάχου.

Επίσης, το μαρούλι είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη C, φυλλικό οξύ, μαγγάνιο και χρώμιο. Το μαγγάνιο είναι συστατικό πληθώρας ενζύμων και παίζει σημαντικό ρόλο στον σχηματισμό των οστών ενώ το χρώμιο θεωρείται ότι είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο μόριο της ινσουλίνης και τον κυτταρικό της υποδοχέα, ώστε να γίνει η μεταφορά της γλυκόζης από το αίμα στα κύτταρα.

Επιπρόσθετα, υψηλή είναι η περιεκτικότητα του μαρουλιού και σε φυτικές ίνες. Υπολογίζεται πως σε μια μερίδα μαρουλιού περιέχονται πάνω από 2,1 γρ. φυτικών ινών. Οι φυτικές ίνες προσδίδουν όγκο στο υπόλειμμα τροφής αυξάνοντας τον όγκο και το βάρος των κοπράνων από 40% έως και 100%. Μέσω της δράσης αυτής, βοηθείται η λειτουργία του πεπτικού σωλήνα και μειώνεται ο χρόνος διέλευσης τυχόν «βλαβερών» ουσιών.

Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι δίαιτες πλούσιες σε φυτικές ίνες δρουν προληπτικά ενάντια στην εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου καθώς και των εκκολπωμάτων. Ακόμη, οι φυτικές ίνες είναι δυνατόν να ελαττώσουν την απορρόφηση της γλυκόζης και τα επίπεδα των μεταγευματικών επιπέδων ινσουλίνης.

Σημαντική παρουσιάζεται να είναι η επίδραση του μαρουλιού και στον μεταβολισμό της χοληστερόλης. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Clinical Nutrition το 2004, φάνηκε πως η κατανάλωση μαρουλιού από πειραματόζωα για 3 εβδομάδες μείωσε σημαντικά το πηλίκο LDL/HDL και τα επίπεδα χοληστερόλης του ήπατος κατά 44%. Επίσης, το ποσοστό απορρόφησης της διαιτητικής χοληστερόλης μειώθηκε κατά 37%. Στην ίδια έρευνα φάνηκε πως βελτιώθηκε και η αντιοξειδωτική κατάσταση των πειραματόζωων που κατανάλωναν μαρούλι. Πιο συγκεκριμένα, αυξήθηκαν τα επίπεδα των αντιοξειδωτικών βιταμινών C, Ε και καροτενοειδών στο πλάσμα. Όλα αυτά τα στοιχεία συνηγορούν στο ότι μια συστηματική κατανάλωση μαρουλιού είναι δυνατόν να συνεισφέρει στην προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα.Το μαρούλι περιέχει διάφορες βιταμίνες (Α, Β, C και Ε) αλλά και υψηλά ποσοστά ασβεστίου που είναι απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Tο φυτό αυτό φέρνει ύπνο στους αναρρωνύοντες και εξαντλημένους από μακρά ασθένεια χωρίς ενοχλήσεις. Το μαρούλι ωφελεί το νευρικό σύστημα. Είναι κατά του ίκτερου και ωφέλιμο στο συκώτι. Κατάπλασμα μαρουλιού είναι κατά των αποστημάτων και εγκαυμάτων. Αποτελεσματικό κατά της νευρασθένειας. Είναι κατά της βρογχίτιδας, της γρίπης και των ρευματισμών.

*ι αρχαίοι Αιγύπτιοι συνήθιζαν να μασούν ξεραμένα φύλλα μαρουλιού προκειμένου να τελειοποιήσουν τις επιδόσεις τους στο σεξ. Το μαρούλι ήταν για τους Αιγυπτίους το ιερό φυτό του έρωτα και σύμφωνα με την παράδοση το έφερε στη χώρα τους ο Μιν, ο θεός της γονιμότητας, που απεικονιζόταν με υπερφυσική στύση να κάθεται κάτω από την τεράστια σε μέγεθος "ιερή μαρουλιά". Σύγχρονοι "οπαδοί του σεξ" υποστηρίζουν, ότι προτιμούν να καπνίζουν αποξηραμένα φύλλα μαρουλιού παρά τσιγάρο, προκειμένου να γίνουν επιθετικοί κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης. Αντιθέτως, οι αρχαίοι Έλληνες υποστήριζαν, ότι το μαρούλι περιορίζει την ερωτική επιθυμία και το έτρωγαν συνήθως οι μαθητές του Αριστοτέλη σε περιόδους "διαλογισμού" για να καταστέλλουν την ερωτική τους επιθυμία. (Για καλό και για κακό αν δεν βεβαιωθείτε πρώτα μην επιχειρήσετε να μασήσετε μαρούλι πριν από μια βραδιά που υπόσχεται πολλά.)