Τι τρώμε; Σέλινο (σέλερι)

Το άγριο σέλινο, ιθαγενές της Μεσογείου, ήταν σύμβολο της ζωής και της γονιμότητας για τους αρχαίους Έλληνες. Η πόλη της Σικελίας της Μεγάλης Ελλάδας ονομαζόταν Σελινούντας λόγω του άγριου σέλινου που υπήρχε εκεί σε αφθονία. Οι αρχαίοι Έλληνες μάγειροι χρησιμοποιούσαν το άγριο σέλινο για εξισορρόπηση της δυνατής γεύσης των ξιδάτων πιάτων. Το βύθιζαν επίσης μέσα σε κρασί για να απομακρύνουν τυχόν ανεπιθύμητες οσμές.
Η πολύπλευρη χρήση του σέλερι είναι εντυπωσιακή. Για παράδειγμα, τον 16ο αιώνα, το χρησιμοποιούταν για την παρασκευή γλυκισμάτων. Σύμφωνα με τον Clifford W right στο βιβλίο του «Μediterranean Vegetables» η Κύπρος εξήγε λευκό σέλερι κρυσταλλοποιημένο με ζάχαρη. Στη Χιλή, τα στελέχη του σέλερι μετατρέπονται σε παγωτό. Στη Νέα Υόρκη ένας Λατινοαμερικανός σεφ φτιάχνει ένα μους σοκολάτας και φιστικοβούτυρου το οποίο σερβίρει με γλυκιά σαλάτα σέλερι για έντονη γεύση που έρχεται σε αντίθεση με την απαλότητα του μους.
Είναι πλούσιο σε ριβοφλαβίνη, βιταμίνη Β6, ασβέστιο, μαγνήσιο και φωσφόρο. Επίσης είναι καλή πηγή φυτικών ινών, καλίου και μαγγανίου, καθώς και βιταμινών Α, C και Κ. Tο σέλερι έχει αυτό που λέμε αρνητικές θερμίδες- καίμε τις περισσότερες από τις θερμίδες που μας παρέχει τρώγοντάς το.

Πρέπει αρχικά να χρησιμοποιείτο για φαρμακευτικούς σκοπούς. Eίναι τονωτικό, διεγερτικό, αντιπυρετικό.

Περιέχει μία ορμόνη ανάλογη με τις ιδιότητες της ινσουλίνης. Είναι καλό να το καταναλώνουν οι διαβητικοί και όσοι πάσχουν από νευροπάθειες και ρευματισμούς. Οι ρίζες του βρασμένες με ζάχαρι, βοηθούν στη διάλυση λίθων της χολής. Καταπλάσματα με κοπανισμένα φύλλα σέλινου κάνουν καλό σε πληγές και μώλωπες, ενώ τέλος χρησιμοποιείται και κατά της υπερτάσεως.

* Το χοντρό κοτσάνι του σέλινου δηλαδή- ίσως να μην είναι το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε το σεξ, μπορεί όμως να αποδειχθεί φανταστική φαγώσιμη πηγή για την ερωτική διέγερση. Αυτό συμβαίνει γιατί το σέλερι περιέχει ανδροστερόνη, μία άοσμη ορμόνη που εκλύεται από την ανδρική αναπνοή και ξεσηκώνει τις γυναίκες. Πώς θα το απολαύσετε; Ο καλύτερος τρόπος είναι να φάτε το σέλερι ωμό. Απλά πλύνετε, κόψτε και μασουλήστε μερικά κοτσάνια. (www.in2life.gr)

* Σε 1 λίτρο κρύο νερό βράζετε για μία ώρα, σε χαμηλή φωτιά, ένα μεγάλο καθαρισμένο μάτσο σέλινο ή σέλερι. Φυλάτε το αφέψημα σε ένα βάζο και 2- 3 φορές την ημέρα ζεσταίνετε 1 φλιτζάνι από αυτό -όσο πιο ζεστό αντέχετε- και βυθίζετε μέσα του, για λίγα λεπτά, το σημείο όπου παρουσιάστηκαν οι χιονίστρες. Tο σέλινο, πλούσια πηγή βιταμινών και ιχνοστοιχείων, βοηθάει στη γρήγορη αποκατάσταση των ιστών. Aν ακολουθήσετε αυτή τη θεραπεία για κάποιες μέρες, οι χιονίστρες θα αποξηρανθούν και θα εξαφανιστούν.(www.vita.gr)

Τι τρώμε; Κύμινο

Το κύμινο ως αφέψημα θεωρείται πως τονώνει την καρδιά και συμβάλλει στη μείωση της ταχυπαλμίας, ενώ δρα σπασμολυτικά σε πόνους κολικού. Συνιστάται για την αντιμετώπιση της ανορεξίας αφού «ανοίγει» την όρεξη, της δυσπεψίας –βοηθά στη χώνεψη–, των πόνων της περιόδου αλλά και των σπασμών του στομάχου. Επιπλέον «διευκολύνει» την ομαλή και σε τακτικά χρονικά διαστήματα εμφάνιση της έμμηνου ρύσης και αυξάνει την έκκριση γάλακτος κατά το θηλασμό.

Πως το χρησιμοποιούμε
Το κύμινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφέψημα (βράζουμε σπόρους μέχρι το νερό να μείνει το μισό), ως έγχυμα (μουλιάζουμε σπόρους για ένα δεκάλεπτο σε βραστό νερό) ή ως διάλυμα (διαλύουμε ένα τέταρτο κουταλάκι του γλυκού σκόνη κύμινου σε λίγο νερό). Μπορούμε επίσης να μασήσουμε τους σπόρους του.


Της Κατερίνας Παπαγεωργίου (www.mywlorld.gr)

* Είναι μπαχαρικό γνωστό από την αρχαιότητα. Αναφέρεται σε πινακίδες της Γραμμικής Β που ήταν γνωστή στην Εγγύς Ανατολή το 2000 π.Χ. Το ελληνικό του όνομα έχει ανατολίτικη καταγωγή. Οι Αιγύπτιοι έβαζαν κύμινο στους τάφους των Φαραώ και το χρησιμοποιούσαν σαν γιατρικό στη θεραπεία πνευμονικών παθήσεων. Οι Ρωμαίοι γνώριζαν τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, Ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης το περιγράφουν, ενώ αναφέρεται σε κείμενα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Κατά τον Μεσαίωνα ήταν ένα από τα συνηθέστερα καρυκεύματα, ενώ στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιούσαν το κατάπλασμα από πολτό σπόρων για ανακούφιση της ορχίτιδας και τις χιονίστρες. Το έγχυμα των σπόρων του βοτάνου το χρησιμοποιούσαν για πλύσεις σε πρόβλημα βαρηκοΐας.
Ρυθμίζει τη λειτουργία του στομάχου και των εντέρων και κάνει καλό στη γαστρίτιδα, ιδιαίτερα με μειωμένη οξύτητα, σπασμούς του στομάχου, φλεγμονές του λεπτού εντέρου, μετεωρισμό, δυσκοιλιότητα. Δρα θετικά ως χολαγωγό μέσο στις ασθένειες της χολής και του πάγκρεας.
Το αιθέριο έλαιο του βοτάνου ανακουφίζει από τα αέρια του στομάχου. Το ίδιο αποτέλεσμα έχουμε όταν μασήσουμε τους σπόρους, ενώ λειτουργούν και ως ορεκτικό. (Πηγή: www.gerb.gr)

Τι τρώμε; Δεντρολίβανο

1)Δεντρολίβανο είναι ένα πολύτιμο φάρμακο για τις μέρες που υποφέρετε από βάρος, δυσφορία, διάρροια και εμετούς που αποδίδονται σε κόπωση του συκωτιού και της χολής, αλλά και για τις μέρες που το παρακάνατε με το φαγητό και το αλκοόλ.
Kόβετε 50 γρ. ανθισμένου φυτού, το ρίχνετε σε 1 λίτρο βραστό νερό και το αφήνετε να μείνει για 10 λεπτά. Θα πίνετε ένα φλιτζάνι έγχυμα έπειτα από κάθε γεύμα για όσες μέρες νιώθετε ενόχληση. Για τον υπόλοιπο χρόνο, μπορείτε να αποξηράνετε μια ποσότητα ανθισμένου δεντρολίβανου και να χρησιμοποιείτε κάθε φορά 30 γρ. για 1 λίτρο νερό.
2)Το ρόφημα καταπραΰνει τους σπασμούς της κοιλιάς, και είναι αντιδιαβητικό και κατά του άσθματος (βράζουμε άνθη και φύλλα δεντρολίβανου μια κουταλιά του γλυκού σε ένα φλιτζάνι νερό και πίνουνε 2 φορές την ημέρα).
3)Το κρασί είναι τονωτικό για την καρδιά και την όραση(Βάζουμε σε ένα μπουκάλι λευκό κρασί μερικά κλωνάρια δεντρολίβανου και τα αφήνουμε για αρκετές μέρες. Πίνουμε 1 ποτήρι την ημέρα).

*Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι είναι τονωτικό του εγκεφάλου. Οι νεαροί σπουδαστές συνήθιζαν να φορούν γιρλάντες από δεντρολίβανο στον λαιμό ή να πλέκουν κλαδιά στα μαλλιά τους όταν είχαν εξετάσεις για να διεγείρουν τη μνήμη τους.