Τι τρώμε; Αγκινάρες



Η αγκινάρα προέρχεται από τη Βόρεια Αφρική, από όπου και πέρασε στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη. Οι αρχαίοι πολιτισμοί απέδιδαν στην αγκινάρα πολλές ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες, ειδικά σε σχέση με τη λειτουργία του ήπατος και της χοληδόχου κύστης. Ο Πλίνιος την περιγράφει ως «τρόφιμο για τους πλούσιους», εξαιτίας της ευεργετικής επίδρασης που μπορεί να είχε στα συμπτώματα της πλούσιας ζωής τους, η οποία συχνά οδηγούσε σε κίρρωση του ήπατος, ποδάγρα (ουρική αρθρίτιδα) ή γενική κατάπτωση του οργανισμού. Παραδοσιακά, αφεψήματα των φύλλων της έχουν χρησιμοποιηθεί για «καθάρισμα του αίματος», αύξηση της παραγωγής και έκκρισης της χολής και αποτοξίνωση του ήπατος και του δέρματος. Κάποιες από αυτές τις ιδιότητες έχουν διαπιστωθεί επιστημονικά.
Η αγκινάρα αποτελεί πολύ καλή πηγή διαιτητικών ινών, χαλκού, μαγνησίου, ασβέστιο,
φωσφόρου, μαγγανίου, βιταμίνης Κ, βιταμίνης C και καλή πηγή σιδήρου
, όλων των βιταμινών του συμπλέγματος Β και καλίου. Περιέχει, επίσης, φλαβονοειδή. Οι κατεψυγμένες αγκινάρες έχουν σημαντικές απώλειες σε σίδηρο, μαγνήσιο, χαλκό και βιταμίνη C , αλλά μεγαλύτερη συγκέντρωση σε φυλλικό οξύ.
Οι ευεργετικές επιδράσεις της αγκινάρας στην υγεία προκύπτουν κυρίως από δύο συστατικά που περιέχει, την κυναρίνη και τη σιλιμαρίνη. Η κυναρίνη, η οποία βρίσκεται στα φύλλα της αγκινάρας, βοηθά στην ανακούφιση γαστρεντερικών προβλημάτων, τα οποία προκύπτουν από αδυναμία του οργανισμού να πέμψει τα λίπη της τροφής εξαιτίας μειωμένης έκκρισης της χολής. Η κυναρίνη ενεργοποιεί την παραγωγή από το ήπαρ και την έκκριση της χολής, ώστε ανακουφίζει από στομαχική διαταραχή, ναυτία, μετεωρισμό και κοιλιακό πόνο.
Το φλαβονοειδές σιλιμαρίνη παρουσιάζει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και έχει εξετασθεί για τυχόν προστατευτική δράση από καρκίνους. Η σιλιμαρίνη θεωρείται, επίσης, ότι μπορεί να αναγεννήσει τον ηπατικό ιστό, για αυτό και η αγκινάρα αποτελεί καλή διατροφική επιλογή ειδικά για άτομα που πίνουν αλκοόλ.Ο χαλκός συμμετέχει στη μεταφορά σιδήρου στους ιστούς (οι αγκινάρες περιέχουν και σίδηρο) και το μεταβολισμό κάποιων νευροδιαβιβαστών, ενώ εμπλέκεται και στη διαδικασία σύνθεσης κολλαγόνου και ελαστίνης, πρωτεϊνών του συνδετικού ιστού απαραίτητων για τη συνοχή και ελαστικότητα των αγγείων, των οστών και των αρθρώσεων. Επίσης, ο χαλκός, αλλά και το μαγγάνιο, αποτελούν συνένζυμα αντιοξειδωτικών ενζύμων του οργανισμού. Οι αγκινάρες περιέχουν, επίσης, σημαντικά ποσά φυλλικού οξέος και βιταμίνης Β 6 . Τα δύο αυτά συστατικά μειώνουν την παραγωγή της ομοκυστεΐνης, ενός μεταβολικού παραπροϊόντος που μπορεί να είναι επικίνδυνο τόσο για την υγεία των οστών όσο και για την εμφάνιση αθηροσκλύρηνσης. Οι βιταμίνες Β 1 , Β 2 , Β 3 και Β 6 αποτελούν βασικά συστατικά του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων, των τριών, δηλαδή, βασικών πηγών ενέργειας. Οι αγκινάρες μέσω του μαγνησίου και του καλίου μπορεί να συνεισφέρουν στη μείωση της υπέρτασης και μέσω της βιταμίνης C στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών. Η αγκινάρα χρησιμοποιείται και ως αρωματικό σε μερικά αλκοολούχα ποτά. Η πικρότητα που έχει θεωρείται ότι προάγει την καλή πέψη, ενεργοποιώντας την έκκριση πεπτικών χυμών του οργανισμού. Για αυτό, μπορείτε να δοκιμάσετε να πιείτε ένα απεριτίφ που περιέχει αγκινάρα πριν από το γεύμα σας.
Πηγή: www.barbastathis.com

*Στην Ιταλία από τα φύλλα παράγουν λικέρ με το όνομα «Cynar».
*
Οι αγκινάρες έχουν την θεραπευτική ιδιότητα να απομακρύνουν την χοληστερίνη από το αίμα!
*
Είναι τονωτική, κατά των διαλειπόντων πυρετών, κατά του τεταρτέου πυρετού, κατά της υδρωπικίας, κατά των παθήσεων του συκωτιού και κατά των ρευματισμών. Έχει επίσης ιδιότητες κατά της πέτρας των νεφρών, κατά του ίκτερου και είναι επίσης καρδιοτονωτική.
*
Οι Ευρωπαίοι εκτιμούσαν ιδιαίτερα την αγκινάρα ως αφροδισιακό. Λέγεται ότι στα τέλη του Μεσαίωνα η Αικατερίνη των Μεδίκων έτυχε έντονης κριτικής για την αδυναμία που είχε στις αγκινάρες, τις οποίες συνήθιζε να τρώει δημοσίως, γι' αυτό και κάποιοι συσχέτισαν τις γαστρονομικές με τις σεξουαλικές της αδυναμίες.
*
Η αγκινάρα περιέχει βιταμίνες A, B, C, ασβέστιο και φώσφορο. Μπορείτε να πάρετε πράσινα φύλλα αγκινάρας και να τα καλύψετε με νερό (όχι πάρα πολύ, ίσα που να καλύπτονται) και το βάζετε στη φωτιά. Μόλις φθάσει στο σημείο βρασμού, το κατεβάζετε από τη φωτιά και το αφήνετε για τρεις ώρες. Στη συνέχεια το σουρώνετε και με το υγρό αυτό κάνετε μασάζ στο κεφάλι για την τόνωση των μαλλιών.

Πηγή: www.herbalcreations.गर

ΠΩΣ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΓΚΙΝΑΡΕΣ

1. Σε γαβάθα με νερό, προσθέστε χυμό 2 λεμονιών. Κόψτε το κοτσάνι αφήνοντας περίπου 1 εκ. σε κάθε αγκινάρα.

2. Αρχίστε να βγάζετε τα εξωτερικά φύλλα. Κόψτε στα τέσσερα ένα λεμόνι και με αυτό τρίβετε την αγκινάρα συχνά, να μη μαυρίσει. Συνεχίστε να πετάτε φύλλα μέχρι να φτάσετε στην πρασινοκίτρινη καρδιά, με τα τρυφερά φύλλα. Μην ξεχνάτε να τρίβετε συνεχώς με λεμόνι.

3. Κόψτε με μαχαίρι και πετάξτε την κορφή του κώνου, και κόψτε, να λειάνετε το μέρος όπου αφαιρέσατε τα φύλλα.

4. Κόψτε στη μέση ή στα τέσσερα κάθε αγκινάρα και με μαχαίρι ή κουτάλι αφαιρέστε το «μαλλί» από το κέντρο, τρίβοντας με λεμόνι.

5. Αφήστε τις καθαρισμένες αγκινάρες στο λεμονόνερο, καθώς καθαρίζετε τις υπόλοιπες.

1 σχόλιο: